Konferencja zorganizowana została przez Society for Post-Medieval Archaeology. Badaczy późnego średniowiecza, czasów nowożytnych i współczesności gościło National Maritime Museum i National Archaeology Museum w klasztorze Hieronimitów (Mosteiro dos Jerónimos). W dwóch równolegle prowadzonych sejsach PMAC25 wygłoszono ponad 60 referatów. Instytut Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego reprezentowały następujące wystąpienia:
- dr Dawid Kobiałka, „An Archaeology of mass crimes. The case of discovering 700 victims from the Second World War in Death Valley, Poland”,
- dr Dawid Kobiałka, dr hab. Michał Pawleta, prof. UAM, (Wydział Arcgheologii UAM w Poznaniu), „Lamsdorf/Łambinowice. An archaeology of memory”,
- dr Magdalena Majorek-Lipowicz, dr Olgierd Ławrynowicz, mgr Kacper Ciesielski (Muzeum Katyńskie), „Apliccation of the the RTI/PTM method in research and documentation of artifacts from the recent past – projekt: Lexicon of Katyń Archaeology (1990–2015)”.
Dwa z powyższych referatów prezentowane były w ramach dwóch grantów badawczych, realizowanych na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ: Archeologia Zbrodni pomorskiej 1939 (NCN), Leksykon Archeologii Katyńskiej (1990–2015) (NPRH MNiSW).
Dodatkowo, dr Majorek-Lipowicz uczestniczyła w warsztatach Post-Medieval Archaeology and Language, dyskutując o barierach językowych, równości i różnorodności oraz pomysłach na integrację badaczy, dla których język angielski nie jest językiem ojczystym. Celem tego spotkania było bowiem ustalenie, w jaki sposób Society for Post-Medieval Archaeology, może wesprzeć studentów, doktorantów i pracowników akademickich w pokonywaniu barier językowych w środowisku akademickim.
Dla dr Majorek-Lipowicz i dr. Ławrynowicza pobyt w Lizbonie to również czas kwerend w muzeach prezentujących materiały z nieodległej przeszłości, które zrealizowali m.in. w Museu do Combatante w Bom Sucesso Fortress, Museu Militar de Lisboa i mieszczące się w dawnym więzieniu Museu do Aljube – Resistência e Liberdade. Nieco przyćmione przez militarną budowlę z 1520 r. Torre de Belém – Museu do Combatante z monumentalnym Memoriałem Kombatantów oferuje zwiedzającym historię czynu zbrojnego portugalskiego żołnierza podczas wojen zamorskich w koloniach w XX w., prezentuje także ciekawą, choć nieliczną kolekcję militariów z tego okresu. Z kolei Museu Militar de Lisboa, które zgromadziło olbrzymią kolekcję eksponatów o charakterze militarnym, zaskakuje unikalną na skalę światową kolekcją armat z XVI–XIX w. oraz zachwyca ekspozycją przedstawiająca ewolucję broni palnej. Nie brakowało także eksponatów z wojen XX w. Szczególnie wartościowa badawczo było wizyta w Museu do Aljube – Resistência e Liberdade. Nie można przejść obojętnie obok starannie dobranych, przejmujących wystaw z elementami multimedialnymi prezentującymi kompleksowy przegląd opresyjnej taktyki, trwającej w Portugalii 40 lat dyktatury obfitującej w przetrzymywania i torturowanie więźniów politycznych i bohatersko walczących z nią bojowników ruchu oporu. Pokojowe obalenie rządów autorytarnych w Portugalii w 1974 r. stało się przykładem nie tylko dla Grecji i Hiszpani, ale również dla Polski i innych państw Europy Środkowej.
Czas wolny stał się okazją do zwiedzania miasta, m.in. katedry NMP (Sé de Lisboa), łączącej styl późnego romanizmu z gotykiem. Wrażenie robią tu m.in. gotycki sarkofag rycerza Lopo Fernandesa Pacheco w kapicy św. Kosmy i Damiana, kolekcja nowożytnych szat liturgicznych oraz rozeta ze zrekonstruowanym w latach 30. XX w. witrażem z wizerunkami Chrystusa i 12 apostołów.
Fot. M. Majorek-Lipowicz, O. Ławrynowicz, J. Dąbal, D. Grupa
