Krzysztof Gwoździński pracował jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Łódzkim od 1974 r. Na tej uczelni uzyskał wszystkie stopnie i tytuły naukowe. W 1974 r. otrzymał tytuł magistra chemii, w 1980 r. stopień doktora, a w 1990 r. stopień doktora habilitowanego w zakresie biologia molekularna-biofizyka. W 1998 r. otrzymał tytuł profesora nauk biologicznych. W latach 1985–1986 odbył roczny staż naukowy w New York Medical College w Valhalli (USA), a w roku 1989 półroczny staż w Institut Michel Pacha w Tamaris (La Seyne-sur-Mer, Francja).
Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 200 prac oryginalnych i przeglądowych (w znacznej większości w czasopismach z listy Journal Citation Reports) oraz około 144 komunikatów przedstawionych na międzynarodowych i 100 krajowych konferencjach. Ponadto, prof. Gwoździński jest współautorem dwóch podręczników akademickich: Biofizyka, wybrane zagadnienia wraz ćwiczeniami oraz Biofizyka błon biologicznych, a także redaktorem sześciu wieloautorskich monografii dotyczących ochrony biosfery Borów Tucholskich (2002, 2003, 2005, 2007, 2011, 2015) i skryptu (Metody instrumentalne w biofizyce i naukach biomedycznych).
Profesor Gwoździński uczestniczył w pracach organizacyjnych Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska i Uniwersytetu Łódzkiego. Organizował i sprawował opiekę nad działającą do dziś Pracownią elektronowego rezonansu paramagnetycznego na Wydziale BiOŚ UŁ.
Był wieloletnim członkiem i przewodniczącym wydziałowej Komisji ds. nagród, wyróżnień i odznaczeń na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska. Ponadto, był współorganizatorem stacji terenowej w Suszku, działającej od 1983 r., gdzie prowadził liczne studenckie obozy naukowe, a w latach 1997–2022 z grupą studentów, doktorantów i pracowników prowadził badania fizykochemiczne wód jezior na terenie Borów Tucholskich. Efektem tej działalności naukowej było zorganizowanie przez niego sześciu konferencji naukowych poświęconych ochronie przyrody w tym regionie.
Profesor Gwoździński był dwukrotnie wyróżniony Nagrodą Ministra Nauki i wielokrotnie nagradzany nagrodą Rektora UŁ za osiągnięcia naukowe. Od 1992 r. był kierownikiem Zakładu Badań Struktur Biopolimerów aż do jego rozwiązania w 2020 r.
Profesor ma znaczny wkład w kształcenie młodej kadry naukowej. Był promotorem ośmiu prac doktorskich, 40 prac magisterskich i trzech licencjackich. Ponadto, był recenzentem w 14 postępowaniach doktorskich, ośmiu habilitacyjnych oraz trzech o tytuł profesora.
Jest autorem/współautorem kilku programów ćwiczeń i wykładów: m.in. Wolne rodniki w biologii i medycynie, Techniki znakowania cząstek biologicznych, Biofizyka biopolimerów, Metody instrumentalne w analizie biochemicznej i biofizycznej, Chemiczne podstawy biomonitoringu, Wpływ miasta na zdrowie człowieka, Problemy środowiskowe miast i innych.
Profesor Gwoździński należał do licznych towarzystw naukowych, takich jak Polskie Towarzystwo Biochemiczne, Polska Grupa Badań EPR, Free Radical Society oraz Polskie Towarzystwo Biofizyczne, w którym był przewodniczącym Oddziału Łódzkiego.
Za osiągnięcia w pracy naukowej, dydaktycznej oraz organizacyjnej na rzecz Uniwersytetu Łódzkiego otrzymał Złoty Krzyż Zasługi i Medal Komisji Edukacji Narodowej. Ponadto był uhonorowany Złotą Odznaką UŁ i Medalem „Uniwersytet Łódzki w Służbie Społeczeństwu i Nauce”.